Kinderwerk
Vanmorgen verliep het opstarten van het kinderwerk niet zo soepel als andere dagen. De schaapjes en de herder die we nodig hadden voor het bijbelverhaal en de werkjes waren spoorloos verdwenen, en de groep kinderwerkers ervoer veel spanning en strijd. We realiseerde ons dat dit de 1e keer zou zijn dat we tijdens het kinderwerk de bijbel open zouden doen….
Een verklaring voor de strijd… (?)
Onze tolk heeft snel een improvisatie op het bijbelverhaal in elkaar gezet, waar de kinderen met volle aandacht naar geluisterd hebben. Daarna hebben ze lekker gekleurd, deze hebben we gelamineerd zodat de kids morgen een placemat hebben als we gaan pannenkoeken eten. Daarna lekker gespeeld. Echt opvallend dat de kids echt alles leuk vinden, sommige voor het eerst van hun leven een viltstift in hun handjes, ja dan wil je de hele dag wel kleuren 🙂
Uiteindelijk hebben we een fantastische ochtend gehad!
Gezinnen bezoeken
Vanmiddag zijn we naar een paar gezinnen geweest waarvan ik (Rachel) een aantal van de kids ook in ons blauwe team had. Samen met Sergei en zijn vrouw Tanja, Ira, Ria, Miranda en Wilma (partner team blauw :-)) zijn we hierheen geweest. Eerst kwamen we bij Andrii, een jongen van ongeveer 11 jaar. Tijdens het kinderwerk viel het me op dat hij, nadat hij een beetje aan ons gewent was, een erg zorgende en behulpzame jongen is. Helpen met spullen sjouwen maar ook grapjes maken :-). Nu kwamen we bij hem thuis om wat spullen te brengen. Hij was zo blij dat we bij hem langskwamen, kreeg een dikke knuffel van hem. Zo mooi om te zien hoe het kinderwerk en gezinnen bezoeken zo samen werkt! Heb hem een schooltasje mogen geven, klaarde hier helemaal van op! Vond het zo leuk om een kadootje te krijgen. We mochten bij hun binnen komen en hun huisje bekijken. Klein en muf, armoedig.. Na het huisje tijd om kleren en schoenen uit te zoeken. Moeder, broer en zus ook mee. Helemaal blij met hun nieuwe spullen!
Wat ons opviel was dat moeder tijdens het lopen erg onstabiel een aan het trillen. Blijkt dat ze ziek is, kanker heeft. Vader hebben we niet gezien, we weten ook niet of hij in beeld is. Erg verdrietig, maar hoe mooi dat we Gods liefde hebben mogen laten zien, waardoor er weer hoop is.
Daarna zijn we naar een ander gezin geweest, een hutje op de hei. We wisten niet waar Sergei ons naar toe bracht, helemaal afgelegen, door de weilanden heen, hobbel de bobbel. Hoe hij ook weet waar iedereen woont.. is toch knap! Na een stuiterend ritje kwamen we bij hun huis aan. Moeder kwam naar buiten, maar keek erg wazig uit haar ogen. Ira vertelde dat ze een beperking heeft. De kids kwamen naar buiten, 5 in totaal. Al deze kids kwamen ook bij het kinderwerk. De kofferbak ging open, het was net pakjesavond. Ria had allemaal baby/peuterspeelgroep waarvan ze niet wist waarom ze het op had gehaald, maar nu viel dat helemaal op zijn plek. Wat waren de jongste kids hier blij mee! Ook werden tassen met kleren gegeven aan de kids. Moeder stond een beetje beduusd te kijken, kon niet duidelijk vertellen hoe oud de kinderen waren, in haar gezicht ook erg vlak. Wanneer je tegen haar praatte leek het niet binnen te komen.
We mochten binnen even komen kijken. Verdrietig om te zien waar deze kinderen in leven, verre was schoon en een bedwelmende lucht. Maar blij dat ze waren, ook hier een beetje hoop mogen brengen.
Daarna zijn we nog naar hun baboesjka geweest, wat ontzettend fijn om te zien hoe een goed huis ze had en hoe ze omkeek naar de kinderen. Veel baboesjka’s nemen de zorg op voor hun kleinkinderen.
We zijn naar een gezin geweest dat naar de kerk gaat, christenen. Voelde als een warm gezin met veel liefde voor de kinderen. We vroegen aan hen hoe de kids het hebben bij ons en of we dingen anders of beter kunnen doen. Ze vertelde dat de kids met prachtige verhalen thuiskwamen, helemaal blij. Vader werd emotioneel van het werk wat we deden, we hebben gezegd dat we ontzettend blij en dankbaar zijn Gods liefde te mogen laten zien hier, in Oles’k. We blijven bidden voor de gezinnen in Oles’k en omstreken!
Bouw.
Afgelopen maandag met de bouw van de kerk gestart. Als eerste mochten we met elkaar bidden dat deze plek een zegen voor het dorp mag zijn.
Het begon goed: de funderingsplaat lag niet helemaal vlak waardoor we anderhalve dag extra werk hadden. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en hebben we de fundering voor een groot gedeelte klaar gekregen. De gereedschappen welke waren gesponsord door een bedrijf uit Heerenveen hebben we mogen overdragen aan de mannen van het rehab welke nu verder gaan met de bouw van de kerk.
