Het is half 6 als ik wakker wordt door het geblaf van de honden van een huis naast het hotel, hier in de Oekraïne is het normaal dat je een hondenhok hebt met een ketting waar Bruno aan vast zit, Bruno houd de wacht en slaat bij het minste geluid aan, dag en nacht.
Tevens zijn er veel zwerfhonden, je ziet ze overal en als ze moe zijn gaan ze slapen, soms midden op straat.
Maar goed dit terzijde…. omdat het nog vroeg is kunnen we mooi een blog schrijven. Het plan is om Ira om 8 uur op te pikken en dan door naar Olesk om diverse gezinnen te bezoeken. De hele nacht heeft het al geregend en ik verwacht dat de weg naar het Rehab een blubberweg is . Mijn verwachting wordt inderdaad waarheid. Glijdend en driftend komen we op het Rehab. Daar maken de mannen direct koffie voor ons en staat Sacha klaar om met ons mee te gaan naar de gezinnen.
Als eerste naar het gezin waarvan de baby nagenoeg blind is. Als we binnen komen valt ons op dat het netjes is.
De televisie staat op standje 30 en de president van de Ukraine verteld dat het vandaag 30 jaar is geleden dat Ukraine onafhankelijk is geworden. Het gezin is blij verrast ons te zien en de 3 kinderen scharen zich direct om ons heen. Baby Dasha (alweer 3) heeft grote vooruitgang geboekt en kan nu zelfs redelijk zien. Moeder zegt dat er nog controle nodig is maar wat we hier zien maakt ons blij, zoveel vooruitgang, bidden helpt!…..Dasha zit bij Ria op schoot en is gek met de meegebrachte bellenblaas.
Nadat we de schoolgaande kinderen hebben voorzien van een etuis nemen we langzaam afscheid.
We gaan terug over het zandpad met de grote kuilen en plassen. We will test this car zegt Ira en heeft grote lol. Na een paar momenten van “ik weet niet of ik dit red” komen we toch zonder te duwen op de “ hoofdweg “
Vlak om de bocht woont Vladjec (Vladjec is het jongetje wat als proefkonijn geopereerd is) moeder ziet ons en vliegt Ria om de hals, zo blij!!
Vladjec maakt hoge geluiden en ook hij is zichtbaar en hoorbaar blij!
Binnenkort mag hij naar school waar ze proberen om met een speciaal programma hem iets te leren.
Na dit bezoek komen we bij het grote gezin (zoals wij het noemen) 7 kinderen staat verwachtingsvol te wachten wat er komen gaat. Na even gepraat te hebben komen de etuis uit de tas en gaat elk kind gauw kijken wat we daarin hebben gedaan. Ook de tassen met schoenen wordt doorzocht om iedereen een mooi stel aan te meten.
Na dit gezin wordt het tijd om weer richting Novovolynsk te gaan omdat Ira nog een aantal lessen moet geven.
Als we haar hebben afgezet komen we erachter dat we een stuk van ons voorbumper missen, deze is hoogstwaarschijnlijk op de weg naar het Rehab gesneuveld. Maar goed het is zoals het is. We zullen hopen dat het deel morgen nog weer gevonden wordt.
Tegen 6 uur spreken we af met Andrew en Yuna om samen te eten, waarna we moe van alle indrukken op tijd ons bed opzoeken.
