Vandaag is het maandag en hebben we afgesproken om met Andrii en Yuna naar Oles’k te gaan. Ook Sergei reist met ons mee want hij moet naar het Rehab.
Om 9 uur komt Sergei aangelopen en na een hartelijke begroeting (waarbij hij ons meestal fijn knijpt), gaan we Andrii en Yuna oppikken. Zij gaan met hun eigen auto want de bus is vol. Na eerst een lekke band te hebben gerepareerd, rijden we richting Oles’k.
Onderweg staat er nog één roadblock ( militaire controle post) maar we kunnen gewoon doorrijden.
Na ongeveer 45 min komen we aan in Oles’k. Onze eerste stop is het MFC. Hier gaan we kijken wat de vorderingen zijn wat betreft het gebouw. Door de oorlog stagneert het hier en daar maar toch is er e.e.a. gebeurd. We zijn blij verrast dat een deel van het MFC al in gebruik is genomen door de zondagsschool. Klaar of niet, ze zitten droog en de kachel kan branden. Dus is het goed!
Nadat we alles goed hebben bekeken gaan we naar het Rehab centrum. Hier wacht ons een mooie verrassing; Yuri is terug!! (Yuri was de man die altijd bezig was met de kinderen van het dorp.) Ik denk dat het 2 jaar geleden is dat hij plotseling weg ging. Waarom hij ging was onduidelijk, maar nu is hij terug. Het wordt een prachtige begroeting waarbij ook Yuri het niet droog houdt.
Na veel gepraat en overlegd te hebben wordt het langzaam tijd om weer richting Novovolynsk te gaan. Sergei vraagt of hij een stukje mag rijden in die ‘super bus’ zoals hij dat zo mooi kan zeggen. Het stukje op de zandweg naar het dorp rijdt hij, maar al snel blijkt dat paard en wagen beter naar hem luisteren dan onze VW Transporter. Het is voor ons en voor de bus beter dat we weer wisselen.
We rijden door het dorp en plots worden we stil gehouden bij een ernstig ongeluk tussen een brommer en een fietser. Sergei springt uit de bus en biedt hulp. Omdat Oles’k veraf ligt van een stad duurt het lang ( te lang) voordat er hulp komt. We hebben dan ook de hele weg naar Novovolynsk nodig om weer een beetje te landen.
Na het eten doen we nog inkopen voor 15 gezinnen en het Rehab. Karren vol gaan via de kassa naar buiten waar het direct gesorteerd wordt door Ria en Sergei.
Nadat we een pizza achterover hebben gewerkt gaan we richting ons hotelletje. Het is al laat en we zijn bekaf.
